Rozpoczynamy serię felietonów, których celem będzie pokazanie dobrych przykładów i prostych, sprawdzonych rozwiązań stosowanych w wielu dziedzinach „życia miejskiego” u naszych zachodnich sąsiadów. Pierwszy odcinek dotyczyć będzie komunikacji zbiorowej – tematu, który we Wrocławiu rozumiany jest często na opak.

	Mobilne punkty obsługi – w miejscach lub w dniach nasilonego ruchu pasażerów (targi, festyny, imprezy, początek miesiąca) i sprzedaż biletów miesięcznych). Służą jako punkty informacji, dodatkowe punkty sprzedaży biletów.
	Pracownicy serwisu, którzy w pojazdach komunikacji i na przystankach w firmowych strojach udzielają informacji, pomagają (np. osobom na wózkach inwalidzkich, pasażerom z dziećmi w wózkach, osobom starszym itp.), odstraszają wandali (np. w piątkowe i sobotnie wieczory).
	Centralny punkt informacji w centrum miasta. Tam: broszury, plany tras, rozkłady jazdy, informacja o objazdach, remontach, możliwość kupna biletów jednorazowych i okresowych, itp.
	Zabawna zachęta/ostrzeżenie przed jazdą na gapę („Za jedyne 40 Euro można poznać nasze służby wewnętrzne”, „Kto wierzy w grę ze szczęściem – u nas już stracił 40 Euro”).
	Automat biletowy. Mimo wielu funkcji, opisy po niemiecku, angielsku, francusku, włosku i turecku, (w Dreźnie także po polsku). Płatności kartą, gotówką. Zsynchronizowany z koleją miejską (S-Bahn ).
	Informacje głosowe: zapowiedź kolejnego przystanku, informacja o objazdach i remontach na trasie i możliwości przesiadek. Przy większych przystankach informacja w językach obcych (angielskim i francuskim).
	Informacja wizualna: następny przystanek, trasa. Często obok wyświetlane są reklamy, wiadomości, informacje.
	Automat biletowy w każdym wagonie/autobusie. To, w której części pojazdu znajduje się urządzenie, informuje naklejka na drzwiach. Możliwa płatność gotówką i kartami płatniczymi.
	Stare – zmodernizowane składy tramwajowe (Tatra T4D-M) składają się często z 3 wagonów. Podróżni mają więcej miejsca.
	Każdy autobus i skład tramwajowy ma niską podłogę dostosowaną wysokością do krawężnika/peronu na przystankach (przy starszych typach tramwajów niskopodłogowy jest tylko jeden z wagonów składu).
	Estetyczne, czytelne, jednolite, duże tablice informacyjne na przystankach i wyjściach z tuneli, przejściach do i z przystanków itp.
	Informacja świetlna na ważniejszych przystankach. Oprócz czasu odjazdu pojazdów – ważne komunikaty: awarie, objazdy, itp.
	Wiata węzłowego przystanku (wyświetlacz, zegary, kafle dla niewidomych).
	Informacja o sieci komunikacji na wszystkich przystankach i w każdym autobusie, wagonie tramwaju przy wejściu do środkowej części pojazdu. Dzięki temu możliwa jest lepsza orientacja dla osób nieznających miejscowości.
	Czytelne, kompleksowe schematy komunikacji na przystankach: tablice z rozkładami jazdy, schematem komunikacji miejskiej (dziennej i nocnej), taryfy opłat, informacje o remontach i zmianach w komunikacji.
	Przewóz rowerów w pojazdach – dozwolony. W środku – specjalne miejsce na rower.
	System oznaczania poszczególnych linii komunikacyjnych różnym kolorem (np. kierunków wschód-zachód, północ-południe). Ułatwia to osobom nieznającym miasta szybką orientację i wybór trasy. Piktogramy pomagają w wyborze trasy do charakterystycznych punktów miasta (stadion, dworzec, ZOO itp.).
	Pojazdy zatrzymują się pierwszymi drzwiami w wyznaczonym miejscu. Pasażerowie oczekujący na przystanku wiedzą gdzie zatrzyma się pojazd, osoby starsze spokojnie oczekują w miejscu gdzie będzie wejście do pojazdu.
	System informacji przystankowej. Schematyczne plany tras (dziennych i nocnych), rozkład jazdy, informacje o zmianach, cennik, itp. na każdym przystanku.
	Specjalne kafle z rowkami dla niewidomych. Kończą się one w przedniej części przystanku. Tutaj zawsze autobus/tramwaj podjeżdża pierwszymi drzwiami (w niektórych miastach do autobusów komunikacji miejskiej wchodzi się tylko pierwszymi drzwiami pokazując kierowcy bilet lub kartę okresową). Stojąc w tym punkcie – nie biegasz po przystanku żeby trafić w drzwi autobusu/tramwaju.
	Miejsce gdzie zatrzymuje się autobus lub tramwaj wyznaczony na pasie drogowym linią.
	Podwyższone „perony” na równo z podłogą autobusu/tramwaju. Podwójny przystanek tramwajowo-autobusowy.
	Ukośny krawężnik – autobus może podjechać pod sam skraj przystanku bez ryzyka uszkodzenia opony.
	Czytelny i estetyczny słupek przystankowy. Kolory linii pomagają w orientacji i wyborze tras.
	Wiata przystankowa. Nazwa przystanku na górze oraz duża, jedna tablica informacyjna z pleksi z planami komunikacji i rozkładami jazdy. Wiaty są regularnie (2-3 razy w miesiącu) myte. Duże, wyraźne, jednolite w całym systemie informacje.
	Przystanek tramwajowy. Tory lekko ukosem podchodzą do przystanku, potem wracają na środek jezdni.
	Trasa rowerowa z tyłu omija przystanek.
	Przystanek bez wiaty. Rozkłady jazdy na obrotowej, trójkątnej tablicy. Na niej rozkłady jazdy, plan tras itp.
	Centrum komunikacyjne w węzłowych punktach. Tam rozkłady jazdy, informacja, broszury itp.  Na drugim zdjęciu – system informacji elektronicznej.
	Parking dla rowerów przy przystanku. Warto spojrzeć na „ochraniacze” z gąbki przy stojakach dla ochrony metalowych ram rowerów.
	Na zakończenie przykład szczególnie banalny – wysepka przystankowa autobusowo-tramwajowa, a miedzy torami asfalt bez dziur. 🙂
	Tekst i zdjęcia: Rafał Ryszka

Na koniec niespodzianka. Filozofia i zasady działania komunikacji zbiorowej w Lipsku.

LPK – Lipskie Przedsiębiorstwa Komunikacyjne (LVB-Gruppe) składają się z:

• LeoBus GmbH (zarządzenie flotą autobusową)
• Verkehrs-Consult Leipzig (VCL) GmbH (zarządzanie i konsulting ruchu środków komunikacji, utrzymanie torowisk i przystanków, planowanie budów i rozbudów, nowe inwestycje itp.)
• Leipziger Servicebetriebe (LSB) GmbH (przedsiębiorstwo obsługi klienta)
• LTB Leipziger Transport und Logistik Betriebe GmbH (remonty, konserwacja, sprzątanie pojazdów)
• IFTEC GmbH & Co. KG (zarządzanie flotą tramwajową. Jedno z najstarszych i największych tego typu przedsiębiorstw w Niemczech – działa od 1896 roku)
• LAB Leipziger Aus- und Weiterbildungsbetriebe GmbH (przedsiębiorstwo kształcenia i szkolenia)
• Leipziger Stadtverkehrsbetriebe (LSVB) GmbH (planowanie rozkładów jazdy, organizacja objazdów, organizacja pracy kierowców, obsługa pasażerów itp.)

Filozofia działania

Jesteśmy dostawcą usług mobilnych dla ludności Lipska i okolicy. W naszym przedsiębiorstwie łączymy długoterminowe efekty gospodarcze, społeczne i ekologiczne.

Nasze zasady działania

1. Lipskie Przedsiębiorstwa Komunikacyjne (LPK) są przedsiębiorstwem usługowym dla zapewnienia atrakcyjnego transportu lokalnego i wnoszą swój szczególny wkład w jakość życia w regionie.
2. Swoją gospodarczą skuteczność LPK osiągają dzięki realizowaniu założonych celów, opierając się na elastycznym i celowym działaniu, poszukując innowacyjnych i kreatywnych rozwiązań w realizacji zadań przedsiębiorstwa.
3. W centrum działań LPK stoi klient, któremu oferujemy korzystne, odpowiadające jego potrzebom możliwości komunikacyjne a także kompetentne doradztwo i wszechstronny serwis.
4. Przy zmiennych warunkach konkurencyjności i rosnących wymaganiach klientów LPK postępują konsekwentnie zachowując równowagę między nastawieniem na klienta i interesami spółki.
5. LPK wykorzystują i inwestują swoje środki finansowe w sposób świadomy pod względem ekonomicznym z ukierunkowaniem na sukces, w interesie zarówno swoich klientów jak i udziałowców.
6. Dzięki swoim działaniom społecznym (P.R.) LPK budują oparte na wzajemnym zaufaniu relacje ze swoim regionalnym otoczeniem.
7. Działalność LPK charakteryzuje się demokratycznym stylem zarządzania, otwartą komunikacją i bazującą na zaufaniu współpracą wszystkich pracowników.
8. Każdy współpracownik jest reprezentantem przedsiębiorstwa i przyczynia się do jego sukcesu dzięki swoim fachowym i społecznym kompetencjom.

Za www.lvb.de – tłumaczenie: Rafał Ryszka