Istotną przeszkodą w bezkolizyjnym scaleniu obszaru Centrum Świebodzkiego z terenami przyległymi od południa mogą stać się w przypadku reaktywacji Dworca Świebodzkiego prowadzące do niego tory kolejowe – jeśli zostaną one poprowadzone, jak to ma miejsce obecnie, na poziomie „0”.

Bezpośrednia bliskość uniemożliwi harmonijne połączenie tkanki miejskiej wymuszając przekraczanie torowiska przy pomocy kładek lub tuneli. Jednocześnie normy Prawa Budowlanego uniemożliwiają lokalizowanie bezpośrednio przy torach kolejowych niektórych funkcji budynków. Szczególnie trzeba tu zwrócić uwagę na nowe, znacznie bardziej rygorystyczne normy dotyczące hałasu, które praktycznie uniemożliwią przeznaczenie budynków w części zbliżonej do torowiska np. na cele mieszkalne. Ograniczenie możliwych funkcji budowli na części działek znacznie wpłynie na ich cenę.

Z tego względu w wariancie 2 i 3 projektuje się torowisko w płytkim tunelu, zaś perony w zagłębieniu pomiędzy istniejącymi skrzydłami budynku dworca, przekryte przeszkloną halą.

Zalety:

• uzyskanie dużej powierzchni do zagospodarowania (choć z ograniczeniami),
• niewielka uciążliwość ruchu kolejowego,
• znacznie wyższe zyski ze sprzedaży działek niż w przypadku lansowanego obecnie rozwiązania z

przejściem Śródmiejskiej Trasy Południowej wiaduktem nad torowiskiem,

Wady:

• koszty budowy „płytkiego tunelu”,
• konieczność zorganizowania peronów na Dworcu Świebodzkim w poziomie minus 1,
• mniejsze ograniczenie negatywnego wpływu hałasu (niż np. w wariancie 3) na możliwe zyski ze sprzedaży działek